Bangkok en Koh Tao

Omdat het een godsvermogen - voor ons backpackers - kost om in één keer van Chiang Mai naar Koh Tao te vliegen, hebben we besloten om een tussenstop van twee nachten te maken in Bangkok. Dit omdat we dan onze kerst kunnen vieren in de hoofstad van dit tot nu toe geweldige land.

De reis van Bangkok naar Chiang Mai was deze keer geen nachttrein maar een dagtrein van zo'n 12 uur. Misschien iets hygiënischer dan de vorige trein - geen kakkerlak gezien -, maar minstens zo verschrikkelijk. Het eten was niet te vreten en 12 uur achterelkaar in je stoel zitten is, om het maar heel plat te zeggen, kut. Eenmaal aangekomen in Bangkok hebben we er maar het beste van gemaakt m.b.v een aantal alcoholische versnaperingen. Hier hebben we de mede-Raleighgenoot van Hein en Reijer ontmoet, genaamd Gilles. Gilles was op de bonnefooi naar Thailand gegaan dus wilde ons graag vergezellen op het idyllische eiland Koh Tao.
De volgende avond waren we van plan om ergens lekker iets te gaan eten omdat het tenslotte kerstmis was. Na een tijd rondlopen door de drukke straten van Bangkok kwamen we erachter dat wij niet de enige waren die ergens een hapje wilden eten. Het was overal zo stervensvol dat we besloten om maar bij de eerste beste toeristentent naar binnen te gaan. Hier bestelden wij allen een steak met friet. Nou dit eten was niet te hachelen, de steak was well done en de friet was koud. Niet bepaald om naar huis over te schrijven dus ; ).
Omdat we de 2e kerstnacht in de trein hebben moeten doorbrengen, kregen we hier ook niet echt een kerstgevoel van. Toen de ochtend eenmaal viel waren we met veel gezeik aangekomen bij de boot die ons naar Koh Tao bracht. Ik weet nog dat de boottochten naar Ierland niet bepaald een pretje waren, maar hier werden we ook niet bepaald vrolijk van. Frans die al vroeg zijn maaginhoud moest lozen is nu al bang voor de boot voor morgen.
Maar we gingen niet zonder reden naar Koh Tao. Koh Tao staat namelijk bekend als hét duikeiland van Thailand. De dag dat we aankwamen maakten we al gelijk kennis met onze duikinstructrices Sam, uit Brazilië, en Karen uit Zwitserland. De eerste dag kregen we al gelijk huiswerk mee om de basis van het duiken te leren. De volgende dag moesten we al weer vroeg uit de veren om aan de slag te gaan. Omdat we natuurlijk nog niet gelijk in de zee mochten gaan duiken, hebben we eerst nog in een zwembad moeten oefenen. Ondertussen was het weer niet al te best hier op Koh Tao. In Nederland kan het af en toe wel hard regenen, maar hier valt het leterlijk met bakken uit de hemel. Gisteren gingen we voor het eerst echt in de zee duiken. Voor de eerste keer was het zeker zeer indrukwekkend. Reijer werd helaas ziek na het duiken en ligt nog steeds met hoge koorts op bed. Dit was zeer vervelend omdat het vandaag pas echt een bijzondere ervaring werd. We gingen naar een plek midden op zee genaamd Chumphon Pineacle, hier lagen grote rotspartijen met allerlei soorten koraal en anemonen. Omdat er zeer hoge golven waren en het toch vrij spannend was voordat we onderwater gingen besloot Gilles om op de boot te blijven. Eenmaal onderwater was alle spanning in één keer weg en was het een ervaring om nooit meer te vergeten. Er was van allles te zien; Giant Groupers, Great Barracuda's, titan triggerfishes, Longfin Bannerfish en zelfs Murenen. Helaas heb ik geen foto's kunnen maken met mijn GoPro omdat we daarvoor te diep gingen
(tot 20 meter). Omdat Hein, Frans en ik nu vier duiken hebben afgerond, hebben we officieel onze PADI gehaald. Dit betekent dat we nu overal ter wereld gewoon op onszelf, zonder hulp, kunnen gaan duiken. Helaas zullen Reijer en Gilles nog twee duiken moeten doen.
Morgen vertrekken we naar Koh Phangan om daar feestend het nieuwe jaar in te gaan.
Hopen dat de golven deze keer een beetje zullen meevallen...